Drukuj E-mail Komentarze Substancje niebezpieczne stosowane są powszechnie w wielu firmach oraz gospodarstwach domowych. Wielu pracowników styka się z benzyną, chemikaliami, rozpuszczalnikami oraz wieloma innymi niebezpiecznymi płynami. Należy pamiętać, iż używanie tego typu substancji niesie ze sobą niebezpieczeństwo wystąpienia wybuchu i pożaru, co stwarza poważne zagrożenia dla pracowników oraz z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719), ciecze o temperaturze zapłonu poniżej 328,15 K (55 °C) należy przechowywać wyłącznie w pojemnikach, urządzeniach i instalacjach przystosowanych do tego celu, wykonanych z materiałów co najmniej trudno zapalnych, odprowadzających ładunki elektryczności statycznej, wyposażonych w szczelne zamknięcia i zabezpieczonych przed stłuczeniem. Ponadto niezbędna jest gospodarka odpadami niebezpiecznymi zużytymi substancjami chemicznymi oraz odpadami nasączonymi substancjami łatwopalnymi, do których składowania również stosują się powyższe wymogi. Składowanie odpadów niebezpiecznych powinno mieć charakter tymczasowy - pojemniki je zawierające należy możliwie jak najczęściej opróżniać. Pojemniki do składowania substancji niebezpiecznych często nazywane są mianem pojemników bezpiecznych. Cechuje je szereg funkcjonalności, dzięki którym niwelują ryzyko zatrucia parami, pożaru lub wybuchu. Do podstawowych funkcji pojemników bezpiecznych należą:Bezpieczne magazynowanie płynów niebezpiecznych poprzez niwelowanie możliwości samozapłonu oraz kontrolę emisji niebezpiecznych par substancji. Zgodność z przepisami BHP dotyczącymi przechowywania płynów niebezpiecznych oraz ochrony wykonania - łatwość w operowaniu substancjami niebezpiecznymi łatwe dozowanie, przenoszenie, przelewanie oraz napełnianie/ odpadów niebezpiecznych do czasu doboru pojemnika na substancje niebezpiecznePodstawowym kryterium doboru pojemnika bezpiecznego powinien być rodzaj substancji jaki chcemy w nim przechowywać. Informacje o właściwościach danej substancji powinny znajdować się w jej karcie charakterystyki, zwanej również MSDS (ang. material safety data sheet). Dokument ten zawiera opis zagrożeń związanych z jej użytkowaniem, jej podstawowe dane fizykochemiczne oraz wskazówki dotyczące bezpiecznego jej użytkowania i magazynowania. Większość substancji chemicznych stosowanych w laboratoriach i przemyśle możemy podzielić umownie ze względu na palność oraz charakter chemiczny. Palność substancji jest określana przez tzw. współczynnik OI (ang. oxygen index) określający w procentach zawartość tlenu w mieszance z azotem, niezbędną do podtrzymania palenia się materiału, którego temperatura w chwili zapłonu wynosiła 20 °C. W oparciu o palność substancje chemiczne dzielimy na:Substancje niepalne - substancje dla których OI>28, nie wykazują zdolności podtrzymywania spalania nawet przy podwyższonym stężeniu tlenu w palne - dzielimy dodatkowo na trudnopalne (21 Więc powinny stać przez 15-20 minut. Następnie płyn spuszcza się, a do pojemnika dodaje się przygotowane wcześniej aromatyczne nadzienie pomidorowe. Na koniec zwinąć pokrywki i ostudzić w cieple. Przeczytaj także: Pomidory w żelatynie na zimę - przepisy kulinarne i instrukcje gotowania

Fot. Benchamat / Opublikowano: 14:57Aktualizacja: 17:05 Ogólne badanie moczu, badanie mikrobiologiczne oraz badanie moczu z dobowej zbiórki to podstawowe badania laboratoryjne. Warto wiedzieć, ile moczu potrzeba do badania ogólnego lub mikrobiologicznego w przypadku osoby dorosłej, niemowlaka czy dziecka. Zwróćmy też uwagę, ile potrzeba moczu do badania z dobowej zbiórki. Ile moczu do badania ogólnego?Ile moczu do badania mikrobiologicznego? Posiew moczuDobowa zbiórka moczu – ile musi być moczu do badania?Ile moczu do badania u niemowlaka lub małego dziecka?Ile można przechowywać mocz do badania? Aby uzyskać rzeczywisty wynik badania moczu, należy zadbać o właściwe przygotowanie próbki, prawidłowe dostarczenie moczu do punktu badań lub bezpośrednio do laboratorium oraz wiedzieć ile moczu do badania oddać. Jeśli ktoś nie jest w stanie dostarczyć mocz natychmiast po oddaniu, powinien przechowywać go w lodówce, ale nie dłużej niż 2–3 godziny. Mocz do badania pobrany na specjalny zestaw z podłożem transportowo-wzrostowym można przechowywać przez 24 godziny. Ogólne badanie moczu służy ocenie moczu pod kątem właściwości fizycznych i biochemicznych, a także obecności komórek, wałeczków i kryształów w osadzie moczu. W ogólnym badaniu moczu sprawdza się przede wszystkim odczyn (pH) moczu, jego barwę i klarowność, gęstość względną, a także obecność białka, cukru (glukozy), barwników żółciowych, ciał ketonowych, erytrocytów, leukocytów oraz bakterii. To, ile moczu do badania ogólnego potrzeba, zależy od rodzaju przeprowadzanych analiz. Aby prawidłowo wykonać badanie fizyko-biochemiczne oraz mikroskopowe osadu moczu, należy pobrać 50–100 ml moczu do badania. U kobiet w ciąży, osób starszych, schorowanych i zdrowych przygotowuje się próbkę o podobnej objętości. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Estabiom Junior, Suplement diety, 20 kapsułek 28,39 zł Odporność Naturell Omega-3 500 mg, 240 kaps. 30,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z Twoim mikrobiomem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Bloxin Żel do jamy ustnej w sprayu, 20 ml 25,99 zł Odporność Naturell Uromaxin + C, 60 tabletek 15,99 zł Ile moczu do badania mikrobiologicznego? Posiew moczu Badanie mikrobiologiczne (bakteriologiczne) wykonuje się, gdy wynik ogólnego badania moczu odbiega od normy. Jest to tzw. posiew moczu, który ma na celu stwierdzenie obecności bakterii w moczu, określenie ich wrażliwości na antybiotyki oraz dobranie odpowiedniej metody leczenia. Posiew moczu wykonuje się także u kobiet w ciąży oraz w celu oceny skuteczności podjętego leczenia. Badanie bakteriologiczne zwykle wykonuje się przy pierwszych objawach zakażenia dróg moczowych, zwłaszcza z powodu dolegliwości bólowych podczas oddawania moczu oraz potrzeby częstego oddawania moczu. Posiew moczu nie wymaga dużej objętości materiału. Jeśli chodzi o to ile potrzeba moczu do badania, zwykle przygotowuje się próbkę w ilości 10–20 ml, jednak do prawidłowego wykonania badania wystarczy nawet około 3 ml. Tak małą ilość moczu pobiera się zwykle od osób obłożnie chorych, które nie są w stanie oddać go samodzielnie do pojemnika. Dobowa zbiórka moczu – ile musi być moczu do badania? Dobowa zbiórka moczu to kolejny rodzaj badania dostarczający informacji o funkcjonowaniu organizmu. Dobową zbiórkę moczu prowadzi się przez 24 godziny, mocz gromadzi się w plastikowym woreczku z podziałką. Po oddaniu ostatniej partii moczu należy odczytać całkowitą objętość zebranego materiału. Nie należy przekazywać całego materiału do laboratorium, potrzeba 50–100 ml wymieszanego moczu, czyli dokładnie tyle samo, ile trzeba moczu do badania ogólnego. Pamiętajmy, aby mocz gromadzony z dobowej zbiórki przechowywać w jednorazowym pojemniku w chłodnym, zaciemnionym miejscu. Zobacz także: Przygotowanie do badania moczu Zobacz także Ile moczu do badania u niemowlaka lub małego dziecka? Należy zwrócić uwagę, ile musi być moczu do badania, gdy pacjentem jest niemowlę czy nieco starsze dziecko. Podobnie jak u osoby dorosłej, to, ile moczu wystarczy do badania, zależy od rodzaju zleconego badania. W przypadku posiewu moczu wystarczy kilka mililitrów, natomiast minimalna ilość moczu oddanego do badania ogólnego to 10–20 ml. O to, ile moczu potrzeba do badania u niemowlaka, warto zapytać bezpośrednio w laboratorium. Niektóre placówki przyjmują mocz nawet w ilości 5 ml. Pamiętajmy, że jeśli mały pacjent nie jest w stanie oddać moczu do pojemnika, należy użyć specjalnego, plastikowego woreczka. Ile można przechowywać mocz do badania? Ważne aby wiedzieć ile można przechowywać mocz do badania. Próbkę należy dostarczyć do punktu badań lub bezpośrednio do laboratorium natychmiast po oddaniu moczu i w szczelnie zamkniętym, jałowym pojemniku kupionym w aptece lub otrzymanym w punkcie pobrań. W przypadku badania mikrobiologicznego dopuszcza się przechowywanie próbki moczu w lodówce, ale nie dłużej niż przez 2–3 godziny. Alternatywnie należy pobrać mocz na specjalny zestaw z podłożem transportowo-wzrostowym, takie postępowanie umożliwia przechowywanie moczu w temperaturze pokojowej i wydłuża czas dostarczenia go do laboratorium w ciągu maksymalnie 24 godzin od pobrania. Zanieczyszczenie próbki moczu spowodowane brakiem właściwej higieny rąk i okolic cewki moczowej, a także opóźnienie w dostarczeniu moczu do punktu badań mogą wpłynąć na zafałszowanie wyników. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Agnieszka Jankowska Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy „Wpojono nam, że trzeba dążyć do celu, nawet jeśli po drodze pojawiają się trudności”. Dlaczego tak trudno reagować na mobbing, mówi psycholożka Karolina Ołdak „Chcę wspierać kobiety i w jednym, i w drugim nieszczęściu”- mówi Kasia Morawska, zwolenniczka legalnej aborcji i dawczyni komórek jajowych Marysia Warych: „Ludzie myślą, że mamy dwa tryby: albo nie możemy wstać z łóżka, albo mamy halucynacje i słyszymy głosy. Tymczasem choroba afektywna dwubiegunowa ma różne oblicza” Chłopak żyjący w ciele dziewczyny: wątpię, żebym kiedykolwiek był w stanie stwierdzić, że czuję się kobietą, bo za długo czuję się mężczyzną

. 515 183 375 71 198 697 64 84

jak nasikać do pojemnika